Alibabowy targ

U nas w domu kolejny gość- chlebak.

Jest taki piękny, że stoi w salonie.

:)

Pewnie niedługo trafi do naszego zimowego domu w Wiśle.

Kiedy tak sobie na niego patrzyłam, uświadomiłam sobie, ile pięknych rzeczy przeszło przez mój dom.

Większość z nich zatrzymałam, kiedy się urządzaliśmy. Teraz już niczego nam nie brakuje, a rzeczy ciągle przybywa. 

Czasami nie wiem już, gdzie je dać, a żal nie wziąć, bo trafią na śmietnik.

Zaczęłam sobie przypominać, jak się to wszystko zaczęło...

Od bardzo dawna zajmuję się upiększaniem wnętrz.

O ile umiem liczyć będzie już jakieś, o zgrozo, 13 lat.

Pamiętam, że wszystko zaczęło się dość niewinnie.

Pewnie już opowiadałam to milion razy, ale chętnie opowiem jeszcze raz, bo bardzo lubię do tych wspomnień wracać.

:)

W Cieszynie była sobie prześliczna, klimatyczna i bardzo z charakterem, Galeria Sztuki Użytkowej -BURANO.

Miałam 17 lat, kiedy zamarzyło mi się tam pracować.

Poszłam więc pewnego dnia i na bezczelnego poprosiłam o przyjęcie mnie do pracy.

:)

Do dziś pamiętam minę Kasi- właścicielki, która była wystraszona tym pytaniem, nie mniej niej niż ja.

'Wcale się nie znamy, przyszłam z ulicy i życzę sobie u Pani pracować'- to musiało zszokować.

:)

Pracy wtedy nie dostałam...

Nie zmieniło to jednak mojej miłości do tego miejsca.

A potem stał się chyba cud.

Kilka dni później włóczyłam się po mieście i spotkałam Marcelinę- dziś znaną piosenkarkę :)

Mam teraz okazję podziękować jej bardzo, bo to właśnie dzięki niej zostałam zatrudniona w BURANO.

Pędziła na pokaz mody organizowany przez dziewczyny z galerii i wzięła mnie ze sobą, jako jedną z modelek.

Pochodziłam sobie w kółko w lnianych sukienkach po skoszonej trawie, poznałam wspaniałych malarzy- Mariolę i Grzegorza Ptaków, no i miałam w końcu okazję bliżej poznać właścicielkę.

Obie uznałyśmy, że moja propozycja wcale nie była taka zła. 

Zostałam.

:) :)

Pracowałam aż do trzeciego roku studiów. 

Poznałam wielu wspaniałych ludzi.

Dla BURANO pędziłam co weekend z Katowic do Cieszyna, żeby móc choć chwilę tam posiedzieć i nacieszyć się miejscem.

BURANO od kilku lat już nie istnieje, a ja wciąż zajmuję się tym, czego się tam nauczyłam-

łączeniem przedmiotów, wyszukiwaniem niepowtarzalnych, pięknych mebli i ich odnawianiem.

Po drodze robiłam różne rzeczy, ale to właśnie upiększanie przestrzeni stało się moim sposobem na życie.

Dzięki temu robię wszystko, co kocham- mogę spokojnie pracować i jednocześnie zajmować się domem i rodziną.

Największe wnętrzarskie wyzwania i marzenia zrealizowałam u siebie w domu.

Dlatego powstał ten blog- żeby móc tworzyć każdego dnia nową przestrzeń i dzielić się tym z innymi.

Ale to za mało.

Pomyślałam, że teraz zamiast wynajdywać rzeczy dla siebie będę szukała ich dla Was.

Nie mogę przestać chodzić po targach staroci, wyrywać z cudzych rąk unikatowe, piękne przedmioty, żeby tylko nie trafiły na śmietnik.

U mnie jest ich już dużo, a nie wyobrażam sobie nie przygarniać następnych.

Dlatego postanowiłam, że co jakiś czas będę specjalnie dla Was wyruszać w świat i szukać wszystkiego, co piękne.

Może akurat znajdę coś, co marzyło się Wam od dawna?

:)

Starą komodę, piękne wazoniki czy kryształowe lustro...

Może wpadnie mi w ręce piękny dekor albo znajdę brakującą część z kolekcji porcelany?

A mam do tego nosa :)

Co Wy na to? Macie ochotę na alibabowy targ?

Jutro rano wyruszam na poszukiwania skarbów- trzymajcie kciuki. 

Ściskam Was mocno!

Alicja