Altruizm

Hasło przewodnie na dziś- altruizm.

Czy pamiętacie może moją miłość do biurek? Do tych nastrajających do pracy, pięknie urządzonych miejsc?

Posiadałam w swoim domu trzy takie miejsca :).

Wszystkie zawalone książkami, zeszytami i gazetami. Wszystkie MOJE.

Nie muszę zaznaczać, że fizycznie nie byłam w stanie siedzieć przy wszystkich trzech w jednym czasie.

Wszystkie natomiast kochałam do szaleństwa i uwielbiałam na nie patrzeć i cieszyć się, że tak sobie stoją i są.

Aż pewnego dnia odkryłam coś, co mnie zupełnie zaskoczyło :)

Otóż mój Piotr- dusza człowiek- nie miał gdzie pracować!!

Zaanektowałam w domu każdy centymetr, a on biedny siedział kątem przy stole w salonie, skąd co rusz był przeze mnie wyganiany.

Coś niemożliwego jak miłość własna potrafi przysłonić cały świat! :)

Wstyd.

No i stanęło na tym, że najbardziej ulubione przeze mnie miejsce do pracy- w pracowni- przejął Piotr.

Co więcej, przywieźliśmy z Wisły jego stare, orzechowe biurko, a moje piękne dechy wywędrowały do salonu i tam pełnią rolę konsoli.

Wiadomo, że jeśli ruszy się jeden mebel koniecznością jest poprzestawianie następnych, a na koniec i tak nic z niczym nie pasuje.

Przejechaliśmy z naszymi meblami dom wzdłuż i wszerz żeby jakoś poustawiać to wszystko.

Takim oto sposobem zlikwidowane zostały dalsze dwa moje biureczka i skończyły się dla mnie czasy dobrobytu...

Natomiast mój mąż siedzie sobie teraz jak król, mając do dyspozycji prawie stuletnie biurko i cały pokój tylko dla siebie. Wygląda przy tym bardzo mądrze.

Ja natomiast siedzę właśnie kątem w sypialni, z komputerem na kolanach i zastanawiam się czy było warto...

Kiss