O ósmej rano przy śniadaniu!

Dzisiaj dostałam nieoczekiwany prezent od mojej Kalinki. Wyobraźcie sobie, że o ósmej rano (sic!) jadłyśmy wspólnie śniadanie!

Niby nic wielkiego, a jednak... 

Moja pociecha, gdyby mogła, przespałaby dwa dni z rzędu i pewnie nawet by o tym nie wiedziałam... jest z niej straszny, ale to straszny śpioch. Wspólne śniadanie to tylko raczej w łóżku- od święta :), albo grubo po dziewiątej.

Tak, tak- należę do tych matek, którym obce jest wstawanie o 5.30 bo dziecko się już obudziło :)

Kalinka, jakby za pomocą magicznej różdżki, doskonale wpisała się konwenanse domu.

Grzecznie śpi i nikogo nie budzi. Co dla nas jest błogosławieństwem...

Też nie należymy do skowronków.

No, ale to śniadanie... i ta rozespana buźka, uśmiechnięta taka- cud!

Aż miło mi się robi, kiedy sobie o tym przypomnę :)

A rano u nas przy stole było właśnie tak...

Trochę świąt- jeszcze nie posprzątane po starych dekoracjach i choina  przygotowana do następnych zdjęć.

Miłego wieczoru!

Alicja